วันอังคารที่ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555


กิจกรรมช่วงปิดเทอม
                   วันที่ 13-20 ต.ค อยู่ที่คณะพระกุมารเยซู โรงเรียนพระกุมารเยซูวิทยา สุขุมวิท ซอย 101
ขณะที่เดินทางไปถึง ซิสเตอร์ท่านในคณะซึ่งอายุมากแล้ว ล้มในห้องน้ำ เพิ่งออกจากโรงพยาบาล ข้าพเจ้าจึงรับหน้าที่พยาบาลจำเป็น ค่อยเฝ้าซิสเตอร์ และช่วยเตรียมงานสำหรับฉลอง350 ปีแห่งการแพร่ธรรมของคณะ
                
                  วันที่ 20 เป็นงานฉลอง 350 ปีแห่งการแพร่ธรรม  หลังจากช่วยงานในนี้แล้ว ข้าพเจ้าเดินทางไปชลบุรีกับพี่สาว ซึ่งทำงานอยู่ที่นั้น







                วันที่  29  ไปเที่ยวบางแสนกับพี่สาวและเพื่อนๆของพี่ โดยเราแยะที่ม.บูรพาก่อน






               
วันที่ 1พ.ย. เดินทางกลับมาเรียนในภาคเรียนที่สอง

ข้าพเจ้าเกิดในเมืองเล็กๆแห่งหนึ่งชื่อ “เวียงแก่น” ซึ่งไม่เป็นที่รู้จักมากนัก ในจังหวัดเชียงราย ชอบจัดดอกไม้และเล่นปิงปอง ชอบชีวิตในวัยเด็ก อยากเดินทางท่องเที่ยวให้ทั่วโลก เมื่อเรียนจบจากแสงธรรมแล้วก็กลับไปทำงานเป็นครูคำสอนที่ศูนย์คาทอลิกเวียงแก่น

วันพุธที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2555

คมความคิด




แม้จะอยู่ด้วยกันนานเพียงไร
และรู้ว่าจะได้มาพบกันอีก
แต่เธอก็อาลัยทุกครั้งที่ฉันจะไป
...
เมื่อไร เราจะไม่ต้องจากกัน?
เธอถาม
ฉันตอบ
ตั้งแต่วันที่เรารู้ ใจกัน
เราก็ไม่เคยจากกันเลย 



เธอเป็นคนประเภทหนึ่งสำหรับฉัน
เป็นคนประเภทที่จะไม่มีการจากลา
การจากลาคือการลับหายไปจากชีวิตกัน
สำหรับเธอ...สำหรับฉัน
สำหรับเรา
มีเพียงบางชั่วขณะเท่านั้น
บนทางคดเคี้ยวบางแห่งของชีวิต
ที่เรามองกันไม่เห็น
แต่เมื่อพ้นทางโค้ง
เราก็จะพบเห็นกันอีก
โบกมือให้กัน ร้องเพลงให้กัน
หัวเราะให้กัน
สิ่งที่เริ่มต้นแล้ว เราไม่ต้องเริ่มต้นใหม่
เมื่อมองกัน
เราจึงไม่เห็นเพียงแต่วันวาน
เราเห็นวันนี้
และกล้าแน่ ใจกับวันรุ่งขึ้น
นี่ล่ะ...คนประเภทนี้ คนประเภทเรา